டொனால்ட் ட்ரம்ப் வருடங்கள்! #தாலிபான் #AmericaFirst

வெளியுறவு விவகாரங்களில் இன்னதென்று விவரிக்க முடியாத X factor ஏதாவது இருக்குமானால், இன்றைக்கு  அது அமெரிக்க அதிபர் டொனால்ட் ட்ரம்ப் தானென்று தயங்காமல் சொல்லிவிடலாம்! முன்னெல்லாம் அது கம்யூனிச நாடுகளின் இரும்புத்திரைக்குப் பின்னால் என்னவாக இருக்கும் என்றிருந்த காலம் 1990 களிலேயே மலையேறி விட்டது. சோவியத் யூனியன் சிதறுண்ட பிறகு சோவியத் முகாமுக்கும் அமெரிக்கா மற்றும் அதன் கூட்டாளிகளுக்கும் இடையிலான பனிப்போர் முற்றிலும் முடிவுக்கு வந்து முப்பதாண்டுகள் ஆகிற நேரம் இது. ஆனாலும் இருமுகாம்களுக்கும் இடையில் நிலவிய பகைமை, அவநம்பிக்கையின் எச்சங்களாக ரஷ்யா சிக்கிக் கொண்டுதவித்து ஒருவழியாக வெளியே வந்த புதைகுழிகளுக்குள் அமெரிக்கா தேவையே இல்லாமல் சிக்கிக் கொண்டு தவிப்பது அமெரிக்கா தொடர்ந்து சறுக்கி வருவதன் அடையாளமாக முந்தின நாட்களில் வியட்நாம், இப்போது ஆப்கானிஸ்தான் இருக்கிறது. தான் ஆதரித்து வரும் உள்ளூர் அரசையும் ஒதுக்கிவிட்டு அங்கே எதிரிகளான தாலிபான்களோடு நேரடியாக சமாதானம் பேசி, அமெரிக்கப்படைகளை  முற்றிலும் விலக்கிக்கொள்ள இப்போதிருக்கும் டொனால்ட் ட்ரம்ப் நிர்வாகம் முயற்சித்து வருவதை ஏற்கெனெவே இந்தப் பக்கங்களில் கொஞ்சம் பார்த்திருக்கிறோம்.

Feb 10, ஆப்கானிஸ்தானில் கொல்லப்பட்ட  இரு 

அமெரிக்கப் போர்வீரர்களின் சவப்பெட்டிகள்

டோவல், டெலாவேர் விமானப்படை தளத்தில் 

வேனில் ஏற்றப்படுகிற காட்சி AFP Getty images   

       
பயங்கரவாதத்துக்கெதிரான போர் என்ற முழக்கத்தோடு  முதலில் அக்டோபர், 2001 இல் அமெரிக்கப்படைகள் ஆப்கானிஸ்தானில், அல்கொய்தாவுக்கு ஆதரவாகத் தளங்கள் அமைத்து உதவிக்கொண்டிருந்த  தாலிபான்களுக்கெதிராகப் போரில்  இறங்கியதென்று  ஆரம்பித்தது, அதற்கடுத்த 18 ஆண்டுகள் ஆப்கானிஸ்தான் புதைகுழிக்குள் சிக்கிக்கொண்டதாக ஆகிப்போனது.

On 11 September 2001, attacks in America killed nearly 3,000 people. Osama Bin Laden, the head of Islamist terror group al-Qaeda, was quickly identified as the man responsible. The Taliban, radical Islamists who ran Afghanistan and protected Bin Laden, refused to hand him over. So, a month after 9/11, the US launched air strikes against Afghanistan. As other countries joined the war, the Taliban were quickly removed from power. But they didn't just disappear - their influence grew back and they dug in. Since then, the US and its allies have struggled to stop Afghanistan's government collapsing, and to end deadly attacks by the Taliban என்று 100 வார்த்தைகளுக்குள் பிபிசி செய்தி இந்தப்பிரச்சினை ஆரம்பமான கதையைச்  சொன்னாலும் புதைகுழிக்குள் சிக்கிக்கொண்டவர்கள் அவஸ்தையை வெறும் வார்த்தைகளுக்குள் அடக்கிவிட முடியுமா? ஆனால் 100 வார்த்தைகள் என்று ஆரம்பித்து அப்புறம் 300, 600, 800 வார்த்தைகளில் அடுத்தடுத்து நிலவரத்தைக் கொஞ்சம் எளிமையாகச் சொல்ல மேலே இருக்கும் சுட்டியில் முயற்சித்திருக்கிறார்கள்.

டொனால்ட் ட்ரம்ப் தன்னுடைய 2016 அதிபர் தேர்தல் பிரசாரங்களில் அதிகம் பேசியது #AmericaFirst அமெரிக்க வெளியுறவுக்கொள்கையில் துருப்பிடித்தவைகளை அகற்றுவது.அப்புறம் முடிவே இல்லாத போர்களில் இருந்து அமெரிக்கப்படைகளை விலக்கிக் கொள்வது, சீனாவுடனான வர்த்தகம் அமெரிக்காவுக்கு சாதகமாக இல்லை, IPR அறிவுசார் சொத்துக்காப்புரிமை இப்படிப் பல. இதில் எல்லாவற்றிலும் கொஞ்சம்கொஞ்சம் வாயைவைத்து எதிலும் ஒரு முழுமை இல்லாமல் அரைகுறையாக அந்தரத்தில் தொங்கிக்கொண்டி ருப்பதுதான் டொனால்ட் ட்ரம்பின் முதல் நாலாண்டுகால ரிபோர்ட் கார்ட். வருகிற நவம்பரில் இன்னொருமுறையும் தானே அதிபர் வேட்பாளர் என்று களத்தில் இறங்கத் தயாராகவும் இருக்கிறார்.

அமெரிக்கா முதலில் என்கிற கொள்கை முழக்கம் என்ன நிலைமையில் இருக்கிறது? அமெரிக்கத் தொழில் நிறுவனங்களே அதில் அதிக ஆர்வமோ, நம்பிக்கையோ கொண்டு செயல்படுவதில்லை என்பது களயதார்த்தம்! கடும் சந்தைப்போட்டியில், லாபம் என்பது செலவினங்களை எந்த அளவுக்குத் திறமையாகக் குறைக்கிறோம் என்பதில் தான் உள்ளது. இதை அமெரிக்க நிறுவனங்கள் மிகத்தெளிவாகவே புரிந்து கொண்டிருக்கின்றன. இதனால் தான் சீனாவில் காப்புரிமை மீறல், ரிவர்ஸ் என்ஜினீயரிங்கில் சந்தையில் அதிக மதிப்புள்ள பொருட்களை அப்படியே காப்பியடித்துத் தயாரிப்பது, உள்ளூர்ச் சந்தை திறந்து விடப்படாதது என்று ஏகப்பட்ட பிரச்சினைகள் இருந்தாலும் சீனாவில் தொழிற்சாலைகள் நிறுவித் தங்களுடைய உற்பத்தியை நடத்தி வருகின்றன. மிகக்குறைவான கூலியில் சீனத் தொழிலாளர்கள் கிடைக்கிற போது, அதிகச்செலவு பிடிக்கும் உள்ளூர்த் தொழிலாளிகள் எதற்கு? சீனாவுடன் வர்த்தகப்போர் என்று கொஞ்சநாள் உதார் காட்டிவிட்டு டொனால்ட் ட்ரம்ப் இப்போது இந்தியா,  தென்கொரியாவுடன் வார்த்தைப்போர் ஆரம்பித்து இருக்கிறார் என்பது நல்ல வேடிக்கை! 

Nobody seemed fully prepared, though, for Trump’s bull-in-a-china-shop approach to foreign relations — picking fights with allies, embracing Russia, announcing via Twitter an abrupt withdrawal of U.S. troops from Syria and rattling nuclear sabers with North Korea’s Kim Jong Un என்று ரத்தினச் சுருக்கமாக AP News தளத்தில் இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்பு சொன்னது இன்றைக்கும் பொருத்தமாக இருக்கிறது. ஆனால் டொனால்ட் ட்ரம்ப் தன்னுடைய ஊசலாட்டங்களில் இருந்து கொஞ்சமும் மாறுவதாயில்லை! அதே பழைய பல்லவிகளை வைத்து இன்னுமொரு நாலாண்டுகள் தனக்குச் சான்ஸ் கொடுக்கவேண்டுமென்று அமெரிக்க ஜனங்களிடம் ஆரம்பித்துவிட்டார்! அப்படி அமெரிக்க ஜனங்களும் கொடுத்துவிடுவார்கள் போலத்தான் நிலவரங்கள் சொல்கின்றன என்பது அமெரிக்கர்களுடைய போதாத காலம்! அதற்குமேல் என்ன சொல்ல?  

ஆப்கானிஸ்தானில் தாலிபான்களுடனான சமாதானப் பேச்சு வார்த்தை சென்ற வருடம் செப்டெம்பரில் மிகத் தீவீரமாக நடந்து கொண்டிருந்தபோது டொனால்ட் ட்ரம்ப் திடீரென சிரியாவிலிருந்து அமெரிக்கப் படைகள் வாபஸ் என்று அந்தப்பக்கம் திரும்பியதில் நின்றுபோனது. இப்போது விட்ட இடத்தில் இருந்து மறுபடியும் ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். தாலிபான்கள் ஒருவாரம் குறைவான வன்முறை என்று ஒப்புக் கொண்டிருக்கிறார்களாம்! மைக் பாம்பியோ சென்ற வெள்ளிக்கிழமை அறிவித்திருக்கிறார்.         

The most important task now is to start and generate traction in intra-Afghan negotiations, without getting distracted by those who might seek to capitalize on the fragility of the “reduction in violence” pledge or any cease-fire agreements that follow. It is nearly certain there will be continued violence during the talks.Patience is an absolute necessity. A peace process won’t be done as fast as long-suffering Afghans hope, nor quickly enough to produce a definitive political win before the American presidential election என்று இந்த பேச்சுவார்த்தையைக் குறித்து நியூ யார்க் டைம்ஸ் செய்தி சொல்வதென்னவோ வாஸ்தவம்.

பயங்கரவாதத்துக்கான நிதியைக் குறித்து ஆராயும் FATF பாகிஸ்தானுக்கு ஜூன் மாதம் வரை மறுபடியும் அவகாசம் கொடுத்து grey list இலேயே தொடர்வதன் பின்னணி என்ன என்பதை இந்தப்பக்கங்களுக்கு வரும் நண்பர்கள் புரிந்துகொண்டிருப்பார்கள் என்றே நினைக்கிறேன். தாலிபான்களுடன் பேசுவதில் அமெரிக்காவுக்கு பாகிஸ்தானுடைய உதவி தேவைப்படுகிறதென்பது தெளிவு. அதனால் இந்தியாவுக்கு எல்லைப்புறங்களில் கொஞ்சம் சிக்கல் தொடரலாம்! அமெரிக்க உறவு கசந்து விட்டது போல முடிவுசெய்ய வேண்டியதுமில்லை. 

ராஜீய உறவுகள் என்றாலே சிக்கல்களும் சிடுக்கல்களும் நிறைந்தது தான்! இங்கே காங்கிரஸ் கட்சியின் ரந்தீப் சிங் சுர்ஜீவாலா சவடால் பேசுவது போல எதையும் ஒரேயடியாகக் கத்தரித்துப் பேசுவது நடைமுறைக்கு சாத்தியமில்லாதது. டொனால்ட் ட்ரம்ப் இந்திய வருகையைக் குறித்து மனதில் வைத்துக்கொள்ள வேண்டிய விஷயம் இதுமட்டும் தான்! டொனால்ட் ட்ரம்ப் இன்னொரு முறை அதிபராக வருவதால் புதிதாக எதுவும் மாறிவிடாது. 

மீண்டும் சந்திப்போம்.