உள்நாட்டு அரசியலில் சிக்கலைச் சந்திக்கிற அமெரிக்க அதிபர்கள் பலரும் மத்தியகிழக்கில் ஏதோ ஒரு ராணுவ நடவடிக்கையை மேற்கொள்வதன் மூலம் பிரச்சினையைத் திசை திருப்புவது வாடிக்கையாகி விட்டது. இன்றைக்கு அமெரிக்கா டிரோன் தாக்குதல் மூலம் ஈரானிய ஜெனெரல் காசிம் சொலைமானி உட்பட 6 பேரைக் கொன்று போர்ப்பதட்டத்தை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. உடனடி எதிர்விளைவாக கச்சா எண்ணெய் விலை 4% உயர்ந்திருக்கிறது
பிரிட்டிஷ் நாளிதழ் கார்டியனில் Donald Trump’s assassination of Qassem Suleimani will come back to haunt him என்று தலைப்பிட்டு மொகமது அலி ஷபானி எழுதியிருக்கிற செய்திக்கட்டுரை இப்படி ஆரம்பிக்கிறது: The US has assassinated Qassem Suleimani, the famed leader of Iran’s Quds force, alongside a senior commander of Iraq’s Popular Mobilisation Units, Abu Mahdi al-Muhandis. To grasp what may come next, it is vital to understand not only who these men were but also the system that produced them.
Nicknamed the “Shadow Commander” in the popular press, Suleimani spent his formative years on the battlefields of the Iran-Iraq war during the 1980s, when Saddam Hussein – who at the time enjoyed the support of western and Arab powers – was attempting to destroy the emerging Islamic Republic. But few remember that his first major mission as commander of the Quds force – the extraterritorial branch of Iran’s Revolutionary Guards – was involved in implicit coordination with the United States as it invaded Afghanistan in 2001. The Taliban were, and to some extent remain, a mutual enemy. That alliance of convenience ended in 2002 when US president George W Bush notoriously branded Iran a member of the “Axis of Evil”. காசிம் சொலைமானி படுகொலை செய்யப்பட்டு 12 மணி நேரத்திற்குள் அவரது இடத்தை இஸ்மாயில் கானி என்கிற நம்பிக்கைக்குரிய துணைவர் நிரப்பிவிட்டார் என்பது படுகொலைகளின் வழியாக ஒருசில விஷயங்களை அழிக்கவோ பலவீனப்படுத்தவோ முடியாது என்கிற பாடத்தை, அவர்கள் கற்றுக்கொள்ளத்தயாராக இல்லை என்றாலும், அமெரிக்கர்களுக்குப் புகட்டி இருக்கிறது என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்.
Soleimani was an enemy of the United States. That’s not a question.
The question is this - as reports suggest, did America just assassinate, without any congressional authorization, the second most powerful person in Iran, knowingly setting off a potential massive regional war?
So what comes next? Predictably, the Iranian authorities have promised “severe retaliation”. How that unfolds in practice is anyone’s guess. There is certainly no shortage of US targets in the region. But Suleimani may have, with his death, already have achieved the greatest revenge of all, and without firing a single bullet: namely, his ultimate objective of ending the US military presence in Iraq என்று அபிப்பிராயப்படுகிறார் மொகமது அலி ஷபானி. டொனால்ட் ட்ரம்ப்பின் கடந்த கால ட்வீட்டுகள் இன்றைக்கு அவருக்கு எதிராகவே பல்லிளித்துக் கொண்டு நிற்கின்றன
Now that Obama’s poll numbers are in tailspin – watch for him to launch a strike in Libya or Iran. He is desperate.
32.3K people are talking about this
Polls are starting to look really bad for Obama. Looks like he'll have to start a war or major conflict to win. Don't put it past him!
14.1K people are talking about this
Don't let Obama play the Iran card in order to start a war in order to get elected--be careful Republicans!
10.3K people are talking about this
Trump continued with the claim during Obama’s second term in office.
I predict that President Obama will at some point attack Iran in order to save face!
6,119 people are talking about this
In other posts, however, he described the former president as a “friend” to Iran.
The resurfacing of Trump’s old tweets inevitably trended online:
விரும்பியோ விரும்பாமலோ, பாரக் ஒபாமா, டொனால்ட் ட்ரம்ப் என அமெரிக்க அதிபர்கள் தங்களுடைய அரசியல் ஆதாயத்துக்காக இஸ்லாமிய நாடுகள் மீதான தாக்குதலை நடத்துவதன் மூலம், சீனாவைஒரு பெரிய சக்தியாக வளர்த்து விட்டிருக்கிறார்கள். அமெரிக்க வெளியுறவுக் கொள்கையில் அடிக்கடி ஏற்படும் குழப்பங்களில், முன்னாள் கூட்டாளிகள் எவரும் அமெரிக்காவை ஒரு நம்பகமான கூட்டாளியாக ஏற்றுக்கொள்ளத் தயங்குவது மட்டும் தொடர்கிறது. சீனா மிகவும் நிதானமாகவும் கவனமாகவும் தன்னுடைய அரசியல், வர்த்தகப் போர்களை நடத்திக்கொண்டிருக்கிறது. அமெரிக்கர்களுடைய முட்டாள்தனத்தால் உலக நாடுகளுடைய நிம்மதி பறிபோய்க் கொண்டிருப்பது ஒன்றுதான் மிச்சம். சீன விவகாரங்களைக் கவனித்தால் சத்தமே இல்லாமல் அமெரிக்க டாலருக்கு அதிகமுக்கியத்துவம் கொடுப்பதைக் குறைத்திருக்கிறார்கள். இதுவரை basket of currencies weightage இல் அமெரிக்க டாலர் 22.4% இலிருந்து 21.59% ஆகக் குறைக்கப் பட்டிருக்கிறது. அமெரிக்க டாலரை நம்பியிருப்பதன் அளவு குறைக்கப் பட்டிருக்கிறது என்பது அதன் பொருள். அதே போல ஒரு அரசியல் பதிலடியாக ஹாங்காங் ஸ்டாக் எக்ஸ்சேஞ்சுக்கும் லண்டன் ஸ்டாக் எக்ஸ்சேஞ்சுக்கும் இடையிலான தொடர்பை சஸ்பெண்ட் செய்திருப்பதில் HSBC வங்கியும் லண்டன் ஸ்டாக் எக்ஸ்சேஞ்சும் பாதிக்கப்பட்டிருக்கின்றன
டொனால்ட் ட்ரம்ப் ஒருவரே உலக அமைதியை அழிக்கப் போதுமானவர் என்பதை ஏற்கெனெவே இந்தப் பக்கங்களில் சொல்லியிருந்தது நினைவிருக்கிறதா?
மீண்டும் சந்திப்போம்
No comments:
Post a Comment
உங்கள் கருத்தை வரவேற்கிறேன்!